بلا جویان سفر طی شد بود دشت بلا اینجا           فرود آیید از مرکب، بود معـراج ما اینجا

اگر ما موسم حج از وطن آواره گـردیدیم           چه کاری با صفا، دارد صفایی چون صفا اینجا

منم آن باغبان و صد گلستان گل به همراهم           که در آتش کِشد گلچین همه باغ مرا اینجا

فلک کن میـزبانان را مُـهـیّـای پــذیــرایی           که مهمانان رسیدند و شده مهمانسرا اینجا

الا ای پور دلبند عــلـی دست خــدا عباس           به پای دوست، دستت میشود از تن جُدا اینجا

الا ای شبه پیغمبر، زنندت تیغ کین بر سر          دو تا فرق تو میگردد شود پشتم دو تا اینجا